[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Elżbieta Pleszkun-Olejniczakowa
Joanna Bachura, Aleksandra Pawlik
DWA TEATRY
Studia z zakresu teorii i interpretacji
sztuki słuchowiskowej
S E R I A
SŁUCHOWISKA POLSKIEGO RADIA
REDAKTOR SERII
Janusz Kukuła
SEKRETARZ SERII:
Justyna Brylewska
RADA SERII
Andrzej Brzoska, Krzysztof Feuse e, Joanna Marszałek-Kawa, Marek Wawrzkiewicz
RECENZENCI TOMU
prof. dr hab. Krzysztof Stępnik, prof. dr hab. Jerzy Smulski
REDAKTOR PROWADZĄCY
Justyna Brylewska
REDAKTOR TECHNICZNY
Iwona Banasiak
KOREKTA
Zespół
OKŁADKA
Krzysztof Galus
© Copyright by Wydawnictwo Adam Marszałek
Toruń 2011
ISBN 978-83-7611-822-2
Wydawnictwo prowadzi sprzedaż wysyłkową: tel./fax 56 648 50 70, marketing@marszalek.com.pl
Wydawnictwo Adam Marszałek
, ul. Szosa Lubicka 44, 87-100 Toruń, tel. 56 678 34 78
e-mail: info@marszalek.com.pl, www.marszalek.com.pl
Drukarnia nr 2
, ul. Warszawska 52, 87-148 Łysomice, tel. 56 678 34 78
Spis treści
Elżbieta Pleszkun-Olejniczakowa
„Dwa Teatry” – czyli o Teatrze wyobraźni i Teatrze Polskiego Radia . . . . . . . . . . 5
Słuchowisko w ujęciu teoretycznym
Elżbieta Pleszkun-Olejniczakowa
Jak jest zrobione słuchowisko? O morfologii i znaczeniu, o kreacji
i znaku. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59
Joanna Bachura, Aleksandra Pawlik
Słuchowisko i jego „anatomia” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .141
Elżbieta Pleszkun-Olejniczakowa, Joanna Bachura
Rola słuchowisk w komunikacji kulturowej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .180
Joanna Bachura, Aleksandra Pawlik
Współczesne słuchowisko na tle przemian technologicznych
i kultury konwergencji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .202
Joanna Bachura
Kategorie lmowe w teatrze radiowym . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .217
Słuchowisko w ujęciu analitycznym i interpretacyjnym
Elżbieta Pleszkun-Olejniczakowa
O funkcjonowaniu tekstu literackiego w radiu (na przykładzie
polskiego radia w latach 1925–1939) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .247
Elżbieta Pleszkun-Olejniczakowa
Intencje interpretacyjne wpisywane w słuchowiska
za pomocą słów i dźwięków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .256
Elżbieta Pleszkun-Olejniczakowa
Słowa, głosy, dźwięki w słuchowiskach radiowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .266
Elżbieta Pleszkun-Olejniczakowa
Herbertowska
Jaskinia lozofów
Janusza Kukuły oraz
Bo Ty je eś ze mną
Ireny Piłatowskiej jako audialne dzieła
Pogranicza
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .277
4
Elżbieta Pleszkun-Olejniczakowa
„Pan Cogito biada nad małością” … słów, czyli o kilku słuchowiskach
Zbigniewa Herberta . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .291
Joanna Bachura
www.motel.wp.pl jako przykład konwergencji różnych form komunikacji . . .312
Aleksandra Pawlik
Kreacja odbiorcy modelowego w słuchowisku adaptacyjnym dla dzieci
(na przykładzie
Małej księżniczki
według powieści F.H. Burne ) . . . . . . . . . . . .332
Joanna Bachura
Klasyczne wartości w dobie ponowoczesności na przykładzie
radiowej sztuki słowa
O niepewności życia w czasach obecnych
. . . . . . . . . . . . . . . .350
Joanna Bachura
Język adaptacji radiowej w słuchowisku
Od siódmej rano
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .365
Aleksandra Pawlik
Słuchowisko
Drugi pokój
Zbigniewa Herberta jako rodzaj adaptacji . . . . . . . . .381
Aleksandra Pawlik
Pułapki adaptacji radiowej. Kilka uwag o dziele audialnym
Ciotka Julia
i skryba
według powieści Mario Vargasa Llosy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .395
Joanna Bachura
O semantyzacji znaków semiotyczno-audialnych w słuchowisku
Dziesięć pięter
w reżyserii Janusza Kukuły . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .410
Aleksandra Pawlik
Struktura narracyjna w słuchowisku adaptacyjnym
(Na materiale
Ostatniej taśmy Krappa
według Samuela Becke a) . . . . . . . . . . .428
Joanna Bachura, Aleksandra Pawlik
Wtórna wizualność sztuki radiowej na przykładzie wybranych słuchowisk
dramatycznych. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .444
ANEKS
Elżbieta Pleszkun-Olejniczakowa
Biogram Zygmunta Chamca . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .459
Wykaz prac magisterskich o słuchowisku napisanych pod kierunkiem
prof. nadzw. dr hab. Elżbiety Pleszkun-Olejniczakowej (Uniwersytet
Łódzki, Katedra Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej) . . . . . . . . . . . . . . .471
Elżbieta Pleszkun-Olejniczakowa
„Dwa Teatry” –
czyli o Teatrze wyobraźni
i Teatrze Polskiego Radia
1
Mądrość jest najsubtelniejszą,
1
najbardziej uduchowioną
z form panowania
Henryk Elzenberg
T
Wprowadzenie
ekst ten obejmuje swą refl eksją i opisem nade wszystko
dwa
teatry
– czyli ten z lat 1925–1939, nazwany przez Zdzisława
Marynowskiego
Teatrem wyobraźni
, i ten działający współcześnie,
czyli
Teatr Polskiego Radia
. Podstawą artystycznych działań obu
placówek było – i oczywiście nadal jest – emitowanie słuchowisk:
oryginalnych
i
adaptacji słuchowiskowych;
adaptację traktuję tu (m.in.
za Marylą Hopfi nger) jako przekład znaczeń komunikatu sformuło-
1
Pierwszy raz tekst został opublikowany w:
Wypowiedź dziennikarska. Teoria
i praktyka. Skrypt dla studentów dziennikarstwa
, red. B. Bogołębska, A. Kudra, Łódź
2008, s. 157–197.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]